W interesującym wywiadzie dla stron internetowych Rorate Caeli i Adelante la Fe biskup Athanasius Schneider wyjaśnił jedną z kwestii, która bywa obiektem sporów i dyskusji wewnątrz samego Kościoła Katolickiego. Mianowicie, ślepe posłuszeństwo wobec papieża nie jest postawą katolicką, a charakteryzuje ustrój oparty na dyktaturze. Wierni szanują autorytet Ojca Świętego jako Wikariusza Chrystusa na ziemi, ale nie oznacza to bezwiednego podążania za osobą papieża, a postawę modlitwy i szacunku wobec osoby zasiadającej na Tronie Św. Piotra.
Biskup Schneider, pomocniczy biskup Astany w Kazachstanie znany bezkompromisowej postawy w obronie wiary katolickiej tłumaczy, że upomnienia wobec papieża wynikają z miłości i troski o niego i Kościół, a nie są wyrazem schizmy czy podziału w Kościele. Hierarcha przywołuje listy św. Katarzyny ze Sieny, która nawoływała ówczesnego papieża do nawrócenia albo rezygnacji z pełnionego urzędu. Wszystko to było wyrażone w słowach pełnych szacunku, troski i miłości, a właśnie te wartości były powodem owych napomnień wobec Ojca Świętego płynących ze strony świętej ze Sieny. Biskup zaznacza, że taki sprzeciw wobec papieża nie był w żadnym stopniu schizmatycki.
Przedstawiciel episkopatu Kazachstanu przywołuje także publiczne upomnienie św. Pawła, jakie wystosował do św. Piotra w sprawie obrzezania pogan przyjmowanych na łono pierwotnego Kościoła. Zaznacza, cytując świętego Augustyna, że św. Piotr zaakceptował krytykę i uwagi, a nie określał św. Pawła mianem heretyka czy schizmatyka. Podkreśla on upublicznienie tej krytyki i fakt skarcenia pierwszego papieża, który był powodowany natchnieniem Ducha Świętego i dlatego po tylu wiekach postawa ta pozostaje aktualna. Biskup Schneider stwierdził nawet, że gdyby św. Paweł żył współcześnie, użyłby Internetu do rozpowszechnienia swojego upomnienia dlatego upublicznienie Dubio czterech kardynałów w sprawie interpretacji Amoris Laetitia nie jest niczym złym ani szkodzącym Kościołowi.
Biskup Schneider zaznacza, że nie można traktować papieża jako idola bo prowadzi to do papolatrii czyli przypisywaniu mu cech Boga i związanych z tym atrybutów takich jak zmiana nauczania czy przykazań. Zjawisko to może być ostatnio obserwowane w związku choćby z dopuszczeniem osób będących w ponownych związkach do Komunii Świętej w Niemczech czy w diecezji rzymskiej będącej pod kuratelą papieża Franciszka. Powoływanie się na decyzję Ojca Świetego przez popierających to rozwiązanie kardynałów, biskupów i innych wpływowych ludzi jest idealnym przykładem papolatrii czyli stawiania papieża w miejscu Boga.
Podsumowując, biskup Schneider po raz kolejny w sposób logiczny, racjonalny i bazujący na Piśmie Świętym i Tradycji wyjaśnia rolę papieża w Kościele. Zaznacza, że nie można być bezrefleksyjnie posłusznym i bez mrugnięcia okiem przyjmować decyzji sprzecznych z nauczaniem Kościoła. Sprzeciw wobec Ojca Świętego powinien cechować się respektem i miłością, taką jaka charakteryzowała choćby św. Katarzynę ze Sieny. Hierarcha z Astany zaznacza, że postawa ślepego posłuszeństwa grozi papolatrią i postawieniem papieża w miejscu należnym tylko Bogu. Postawa kompletnej uległości charakteryzuje ustroje dyktatorskie, a Kościół chociaż hierarchiczny nie jest w żadnym wypadku strukturą opartą na władzy dyktatora. Ze swojej strony dodam, że można tylko żałować, że takie głosy są mało słyszane w mediach, nawet tych katolickich, która mają większy zasięg niż świetnie prowadzone, ale niszowe portale internetowe takie jak choćby Lifesitenews.com.
Źródła:
https://www.lifesitenews.com/news/bishop-schneider-catholics-are-not-called-to-blind-obedience-to-the-pope
